Het college van Laren ‘zou graag’ willen dat op de plek van de Rabobank ‘ook wat’ ‘kleinere’ appartementen gebouwd worden. Laffer en minder daadkrachtig kun je het bijna niet verwoorden. Oh, ja, toch wel: ‘Het college houdt een flinke slag om de arm’ en er zal “gepoogd worden deze kleinere appartementen voor elkaar te krijgen.” (Gooi & Eemlander, 19/3).
Mocht de oplettende toehoorder na dit wankelmoedige voornemen er nog vertrouwen in hebben dat er ook voor gewone Laarders gebouwd gaat worden: dat is niet zo. Onder ‘kleinere appartementen’ waarvan er ‘eigenlijk’ ‘wat’ gebouwd zouden moeten worden verstaat men appartementen met een oppervlak van 100 vierkante meter. In de echte wereld heten dit riante appartementen waar de meeste starters en jonge gezinnen in de steden alleen maar van kunnen dromen. Met 65 vierkante meter heb je al dikke mazzel. Dat de ene na de andere locatie in Laren wordt opgeofferd aan de royale woonwensen van zeer bemiddelde bejaarden is één ding, dat je maling hebt aan de in de woonvisie verwoorde voorwaarden voor evenwichtig bouwen – soit – maar dat je dan net doet alsof je je uiterste best wilt doen voor de gewone man? En meent daaraan tegemoet te komen met wellicht ‘wat’ appartementen van 100 m2? Knettergek. Voor de VVD is dit wellicht staand beleid, maar de zelfbenoemde partij van en voor Laarders, Larens Behoud, heeft het contact met de werkelijkheid en gewone mensen volledig uit het oog verloren. Wat dat betreft is het royeren van Bart Vos begrijpelijk. Realiteitszin valt erg uit de toon bij Larens Behoud.
Chris Bogaers en Marcus van den Brink
