Bestuurskrachtmeting en reactiebrief

De bestuurskrachtmeting heeft aangetoond dat Laren en Blaricum in principe voldoende (‘per saldo’)  bestuurskrachtig zijn en dat er voor de BEL combinatie nog  verbeterpunten zijn. Dat laatste hadden we zelf ook al bedacht en daar wordt inmiddels hard aan gewerkt. De drie BEL dorpen hebben hier ook extra budget voor vrij gemaakt. Al voor het onderzoek van Deloitte trouwens.

De problemen zitten zo blijkt uit het onderzoek vooral in de regionale samenwerking;
Die problemen zijn vooral terug te voeren naar cultuuraspecten. Maar, vreemd genoeg, blijven juist die cultuuraspecten volledig onderbelicht in het onderzoek van Deloitte.

De Gooi- en Vechtstreek is eigenlijk een beetje een verwende regio. Er is redelijke welvaart, geen enorme werkloosheid en écht grote sociale vraagstukken liggen er niet voor.
De noodzaak voor een efficiënte samenwerking, zoals die er in andere regio’s wel is, om het hoofd überhaupt boven water te houden, is er dus niet.
De verbeterpunten die er wel zijn liggen op het vlak van bereikbaarheid, economische vitaliteit, natuurbeleving en wonen. Toch ook geen onbelangrijke punten zou je zeggen.

Maar, in plaats van samenwerken om bijvoorbeeld goede verkeersverbindingen tot stand te brengen wordt hoog spel gespeeld, waardoor alles enorm vertraagt.
En, in plaats van sociale woningen willen de rijkere gemeentes vooral villa’s bouwen. Zo dreigt ook Laren een luxueus villadorp voor rijke ouderen te worden, waar geen plek meer is voor de gewone man en al helemaal niet voor statushouders.

Er is geen cultuur is van elkaar wat gunnen. Dat ontbeert de regio Gooi- en Vechtstreek …
Het gaat hier om houding en gedrag en dat verbeter je echt niet door het afdwingen van niet door  volk en raden gedragen fusies. Dat werkt verlammend en dan gebeurt er de komende jaren zeker niks meer. De focus moet op de problemen in de regio en die oplossen in plaats van op vermoeiende herindelingen of ontvlechtingen.

Het voorstel van de drie college’s was wellicht verrassend, maar in die zin ook verademend. Hierbij wordt immers voorgesteld om op basis van vrijwilligheid – ‘the coalition of the willing ‘ – met elkaar te gaan samenwerken en zodoende tot meer efficiency en betere prestaties te komen. Samenwerken van onderaf dus door die genen die de noodzaak daarvan inzien.

Fusies kunnen dan worden voorkomen, waardoor elke gemeente zeggenschap houdt over haar eigen directe woonomgeving en lokale vraagstukken. Wel dient de regionale samenwerking in de komende jaren ook een juridische basis te krijgen.

Hilversum wordt aangewezen als de meest voor de hand liggende partij om de ondersteunende diensten of PIOFACH taken onder te brengen.
Dan kan je wel weer bedenken dat er misschien meer partijen kunnen zijn waar dit belegd kan worden en dat allemaal maar weer gaan onderzoeken, maar wat levert dat op?
Weer een rapport en vooral veel vertraging.

Het amendement van Blaricum zal door de PvdA in Laren dan ook niet worden ondersteund. Het verzwakt de boodschap en getuigt niet van lef en daadkracht.

Laten we nu vooral laten zien dat wij als bestuur ons realiseren dat er een andere koers gevaren moet worden en dat wij daar daadkrachtige beslissingen voor durven te nemen. De PvdA vindt het wel van groot belang dat goed gekeken wordt naar de 60 fte werknemers van de BEL Combinatie voor wie dit van directe invloed is. Het gaat hierbij immers om een derde deel van de BEL Combinatie en dat is niet niks.

De PvdA BEL had een BEL-fusie ook een goede oplossing gevonden. Met het huidige voorliggende voorstel is dat echter niet meer nodig. Maar, misschien moeten we die optie toch als een plan B in het achterhoofd houden. Voor ons is het in  ieder geval onacceptabel dat de BEL-combinatie weer afgebroken zou moeten worden.

Al met al kan de PvdA zich dus vinden in de reactiebrief.

Veel Laarders hebben zich tijdens de dialoog over de Toekomst van Laren duidelijk uitgesproken over de wens van het zo lang mogelijk behouden van een zelfstandig aren en wij denken dat we daar in deze constructie op een goede manier aan tegemoet kunnen komen.

Onze inwoners willen graag dat er naar hen geluisterd wordt, dat we zeggenschap houden over ons eigen dorp en dat dit dorp huisvesting biedt voor mensen met verschillende inkomens. Een fijn groen dorp, waar saamhorigheid vanzelfsprekend is en de onderlinge betrokkenheid groot.

Wij hopen dat met deze koers te kunnen waarborgen.