Het zat er een keer aan te komen. Het Brinkhuis, het fantastische sociaal-culturele hart van Laren, gaat eraan. Daar waar iedere ronkende presentatie van Singer die het belang van gemeentelijke megasubsidies aan het museum moest onderstrepen met instemming werd begroet, kon Hart van Laren/Brinkhuis steevast rekenen op ‘zuinige bekkies”. Dat een maatschappelijke voorziening voor gewone mensen wat mag kosten, ging er bij college en een deel van de raad nooit van harte in.
Een Boost
Om het Brinkhuis “een boost” te geven besloot het college (VVD en Larens Behoud) te onderzoeken of een verhuizing van het Larense bestuur naar het Brinkhuis een optie zou zijn. Dan kon – bijkomend voordeel – het oude raadhuis fijn verpatst worden voor snel geld. En o verrassing, u raadt het al: inmiddels heeft dit geleid tot het plan om zo ongeveer iedere verhuurbare ruimte in het Brinkhuis in beslag te nemen. Daarvoor moet er eerst nog wel verbouwd worden. En dat mag dan wat kosten, minimaal zo’n 320.000 euro. Maar het plan voorziet wel in een ‘diep gevoelde behoefte het gemeentebestuur dichter bij de burger te brengen’. Vandaar natuurlijk ook die inloopspreekuren van de wethouders.. oh wacht eh…nee, dat was ergens anders. Burgervader Nanning Mol formuleerde het zo: ‘de burger kan het gemeentebestuur vaak niet vinden.’ Waarbij de hamvraag zou moeten zijn of de gemiddelde burger wel zo vreselijk op zoek is naar het gemeentebestuur, maar dat terzijde. Punt is natuurlijk dat het college van B & W vooral een riant onderkomen zoekt voor zichzelf en de aan het pluche verslaafde billen afveegt met zulke marginale zaken als algemeen belang.
Karel ziet geen licht
Larens behoud-fractievoorzitter Karel Loeff maakte het wel erg bont in zijn zoektocht naar drogredenen om een en ander te legitimeren. Hij vertelde hoe hij dinsdag voor de raadsvergadering, dus op 25 januari, ‘s avonds langs het Brinkhuis liep en er slechts een enkel lampje brandde in de foyer en de bovenverdieping gehuld was in duisternis. Inderdaad, tragisch. Wel eens van een lockdown gehoord, Karel? Dat gaat natuurlijk heel anders worden als college, griffie en secretariaat hun intrek nemen op de etages. Dan gaat iedere avond tot in de kleine uurtjes bruisend en recreatief het dak eraf, zoals bij ieder gemeentebestuur.
Dat de huurders van het Brinkhuis niet waren ingelicht vond prominent Larens behoud lid en interim Hart van Laren directeur Leon Schouten niet zo’n probleem. “Het had eh.. best wel in verschillende kranten gestaan.”
Verder business as usual
Hoe de rest van de avond verliep? Nadat iedere suggestie richting sociale woningbouw traditiegetrouw van tafel geveegd was, de bewoners van de Dammaat verblijd werden met dertien meter hoge appartementengebouwen voor “villaverlaters” op 20 meter van hun zuidgevel (“bezonning geen enkel probleem”), kon men zich bezig houden met echt belangrijke zaken: het carillon. Dat moet de hele nacht door jengelen, want traditie.
Goed bezig, jongens..
