Onlangs las ik in de NRC dat Nederland na de USA de meest ongelijke inkomensverdeling ter wereld heeft.
Nederland heeft echter nog meer opmerkelijke plekken op lijstjes:
In Europa bungelen we onderaan die lijstjes met het behalen van de klimaatdoelen.
Onze politie kampt met tekorten aan personeel, waardoor Zuid-Amerikaanse drugscriminelen hier vrij spel denken te hebben in de steden en nu zich zelfs al op het platteland hebben gevestigd.
De zorg, heeft een groot probleem. In Corona tijd bleken niet genoeg I.C. bedden te zijn voor alle zwaar zieke Corona patiënten. Onze zorg staat sowieso onder druk vanwege een tekort aan verpleegkundigen en artsen. Terwijl er op vele terreinen dus een tekort aan artsen is, vertrekken noodgedwongen veel jonge chirurgen naar het buitenland omdat ze in de ziekenhuizen hier geen vaste baan kunnen krijgen. Een opleiding tot chirurg kost gemiddeld €140.000. Die studie kost de Nederlandse belastingbetaler flink wat geld, terwijl de baten uiteindelijk in het buitenland belanden.
Onze scholen, vooral in de steden, kampen met een tekort aan personeel. Wel genoeg managers, maar die hebben helaas geen lesbevoegdheid. Gelukkig wel grote kantoren en fijne salarissen.
Toch zijn er nog bevlogen mensen, meestal vrouwen, die voor een baan in het onderwijs kiezen.
Hoog opgeleide vrouwen die de deeltijd opleiding op de PABO gaan volgen of zij- instromer worden. Mijn dochter is er zo eentje.
Ze is advocaat geweest op een gerenommeerd kantoor op de Amsterdams Zuidas. Zwanger worden voor je dertigste is medisch gezien aan te bevelen, maar wordt daar echter niet zo gewaardeerd. Als je een kinderwens hebt als vrouw, kan je beter met een advocaat trouwen dan er één zijn. Zij en haar man kozen voor kinderen en daar heeft ze geen moment spijt van gehad. Nu de kinderen groter worden, wil ze weer gaan werken, maar niet meer in de advocatuur.Alhoewel ze mij vroeger te verstaan gaf dat ze nooit en te nimmer juf wilde worden, zoals ik, haar moeder, kijkt ze daar nu heel anders tegenaan nu ze zelf kinderen heeft.
Het is dan ook een mooi vak om kinderen zo goed en zo breed mogelijk voor te kunnen bereiden op de toekomst en om aan die toekomst van ons land een waardevolle bijdrage te kunnen leveren.
Ze verdient wel een stuk minder dan vroeger op de Zuidas. Onderwijs aan kinderen geven, brengt namelijk geen geld op, maar kost geld. Dat je als land, in de toekomst, goed opgeleide mensen nodig zal hebben, die goed hebben leren lezen, schrijven en rekenen, zijn we daarmee wel even vergeten.Je moet flink gemotiveerd zijn om in het onderwijs te willen werken. Illustratief is de opmerking van een vriend van mijn zoon, toen hij hoorde dat het meisje dat advocaat was, nu werd opgeleid tot onderwijzeres.
Die vriend viel om dan het lachen: “Wie gaat er nu voor zo’n hongerloon werken.”Nederland zucht onder nog meer problemen. Om in een huis te kunnen wonen, moet je een flinke zak geld hebben. Huizen bouwen zou een uitkomst zijn, maar dat kan niet vanwege de te hoge CO2 uitstoot. De veestapel moet kleiner, maar dat willen de boeren niet en wat de boeren niet willen, wil het CDA niet en brandt ook de VVD daar zijn vingers niet aan.
Kleine troost? Binnenkort kunnen we wel op de Veluwe bouwen. Daar staan dan toch alleen maar dode bomen. Win-win!!Er gaat van alles mis in dit ‘gave’ land, maar de VVD is nog steeds de grootste partij. Hoe komt dat toch, terwijl er juist nu, tijdens tien jaar VVD, zoveel mis gaat. Dat komt omdat de VVD wel de club is waar je op moet stemmen als geld verdienen je grootste drijfveer in het leven is.
De rest van Nederland denkt dat aparte deelbelangen het beste kunnen worden behartigd door kleine partijtjes. Op links heb je daarom een partijtje voor het klimaat, en een partijtje voor de dieren, een partijtje voor de zwarte mens en een partijtje voor de liefhebbers van de EU, een partijtje voor de armen en een partijtje voor veelal oudere mensen die de sociaal democratie willen blijven vertegenwoordigen.
Die aparte partijtjes voor al die deelbelangen hebben één ding gemeen. Ze krijgen geen poot aan de grond.
Daar zijn de grote ego’s van de VVD wel veel beter in. Die laten zich niet uiteen spelen.
Stop daarom toch eens met navelstaren en je steeds te focussen op al die deelbelangetjes als linkse progressief. Je bent geen vijand van elkaar. Je hebt elkaars sympathie, maar daar koop je niks voor, in elk geval geen macht. Hooguit een uitnodiging voor OP1.
Begin klein om hopelijk groter te kunnen groeien. Begin met in dorpen en steden samen te werken. Je hebt niks aan een heleboel linksige partijtjes voor al die linkse mensen. Niet voor niks luidt een bekend spreekwoord: SAMEN STA JE STERK.
Mijn gezin stemt deels PvdA en deels Groen Links. We zijn het doorgaans op alle punten gloeiend met elkaar eens, maar verdeeld krijgen we niks voor elkaar.
Dat is toch hartstikke jammer!
Lia van Buuren.
